ارزیابی تیمارهای ریزوبیوم بومی، کود حیوانی و اوره بر رشد گیاه یونجه در استان فارس

سابقه و هدف: باکتری های ریزوبیوم مهم ترین میکروارگانیسم های موجود در خاک هستند که نسبت به سایر میکروب زیاگان خاک نقش بیشتری را در تثبیت ازت دارند. هدف از این پژوهش، استفاده از ریزوبیوم بومی استان فارس و نقش کود اوره در بهره وری گیاه یونجه بود. مواد و روش ها: ابتدا ریزوبیوم بومی از گرهک های یونجه با استفاده از محیط yma حاوی قرمز کنگو، جداسازی و با استفاده از رنگ آمیزی و تست های بیوشیمیایی تعیین هویت گردیدند. این پژوهش به صورت تصادفی و درنظر گرفتن فاکتور اول شامل: نوع کود، بدون اوره، 100 میلی گرم در کیلو گرم کود اوره، 200 میلی گرم در کیلوگرم کود اوره، 1 درصد کود حیوانی، 3 درصد کود حیوانی و فاکتور دوم شامل: بدون باکتری، ریزوبیوم محلی، ریزوبیوم سوش استاندارد در شش تکرار در هوای آزاد انجام گردید. یافته ها: بیشترین رشد در گلدان هایی که با ریزوبیوم بومی تیمار شده مشاهده گردید. در مقایسه با کود اوره و کود حیوانی بهترین رشد در تیمار کود حیوانی 3 درصد و بیشترین ارتفاع گیاه در گلدان هایی با تیمار ریزوبیوم بومی دیده شد. همچنین بهترین تیمار استفاده از ریزوبیوم سوش محلی و کود حیوانی 3 درصد برای محصول دهی بیشتر بود. بیشترین گرهک های فعال در تثبیت ازت در گیاهانی با تیمار ریزوبیوم بومی مشاهده گردید. نتیجه گیری: در مقایسه بین ریزوبیوم بومی و سوش استاندارد و با توجه به آهکی بودن خاک های استان و آب و هوای گرم و خشک منطقه استفاده از ریزوبیوم بومی و کود حیوانی می تواند باعث بهره وری بیشتر و تثبیت ازت توسط گرهک های تولید شده برروی ریشه گیاه گردد. هم چنین می توان در تولید کود های بیولوژیک از ریزوبیوم های جداسازی شده از مناطق مختلف با هدف محصول دهی بیشتر استفاده نمود. استفاده از کود حیوانی به دلیل تجزیه طولانی مدت و فعال کردن دیگر باکتری های آزادزی تثبیت کننده ازت می تواند به رشد گیاه کمک شایانی نماید.